El Molino (september 2012)
El Molino (september 2012)
Si muchas veces bailo,
bailo del miedo.
Del respeto que me produce
esta aventura.
Este frágil equilibrio
entere norte y sur.
El sonido del molino,
me lleva a mi infancia,
que entre correas y sínfonias del agua
abrimos nuestros ojos al ruido del mundo.
Si pudiera rezar la cancíon
aue canta el agua,
no te quepa duda que
la cantaría dia y noche.
De molen.
Vaak dans ik een dans van hoop en vrees
uit respect voor dit avontuur.
Het wankele evenwicht tussen
het noorden en het zuiden.
Het geluid van de molen
voert me terug naar mijn kindertijd,
tussen het stromende water klinkt een symfonie.
We openden onze ogen voor de geluiden van de buitenwereld.
Als ik een lied zou kunnen zingen
dat klinkt zoals het water
Ongetwijfeld zou ik het
dan dag en nacht zingen.
Sin paz no hay nada
No existen los otros,
no se sienten los pajaros,
no se ven los arboles
y uno mismo solo es
un ruido que no se
sabe muy bien lo que es.
Palabras y fotos 